Blog commandeur Ben Bekkering

Als commandant van een NAVO-vlootverband beschrijft commandeur Ben Bekkering de antipiraterijmissie Ocean Shield. Hij stuurt een jaar lang de Standing NATO Maritime Group 1 (SNMG1) aan voor de Somalische kust. Zijn blog schrijft hij vanaf het vlaggenschip Hr. Ms. Evertsen en later vanaf het amfibisch transportschip Hr. Ms. Rotterdam.

Het Suezkanaal

Gibraltar, Sont, Magelhaen, Bab-el-Mandeb, Malakka. Voor zeevarenden namen met een bijzondere klank. Het zijn zeestraten die in een reis een markante plek innemen. Ze markeren niet alleen de overgang van de ene naar de andere zee, maar boden en bieden ook de mogelijkheid om er een slaatje uit te slaan. Soms door tolheffing, soms in de vorm van piraterij.

Hugo de Groot zag in zijn Mare Librum (1609) al vroeg in dat we wereld baat zou hebben bij een vrije doorvaart over zee. Uiteindelijk resulteerde dat in internationale regelgeving die de ongestoorde goederenstroom over zee van nu mogelijk maakt. Just in time nu, om het ook efficiënt te maken.

Piraterij
De piraterij blijkt een hardnekkiger probleem. Straat Malakka, Zuid-Chinese Zee, de wateren rondom Somalië, de Golf van Guinee en zelfs het Caribisch gebied, soms in de vorm van diefstal, dan weer kidnapping en soms door schip en lading te verkopen. Zo zet de piraterij de just in time goederenstroom onder druk en daarmee de economie. En met de opbrengsten zet ze daarnaast ook de ontwikkeling van een land of regio onder druk. Daar hebben we dan allemaal weer last van.

Suezkanaal

commandeur Ben Bekkering

Het Suezkanaal is nog zo’n markant punt. Weliswaar geen zeestraat, maar een gegraven kanaal. Een kanaal dat 2 wereldsferen met elkaar verbindt. Of beter gezegd: maritieme sferen. Kaplan beschrijft in zijn boek Monsoon treffend hoe de verhouding tussen Atlantische en Indische maritieme sferen in beweging is. Het Suezkanaal en de aanlooproutes door de Golf van Aden en de Rode Zee vormen de schakel tussen die sferen. In die dynamische wereld maakt dat het belang van die zeeroute voor de wereldeconomie alleen maar groter. En laat nou net de piraterij welig tieren.

Ik bevind me op dit moment in dat Suezkanaal. Op het Bittermeer, om precies te zijn. Ik ben op weg naar de Golf van Aden en de Indische Oceaan, aan boord van Hr. Ms. Evertsen. Straks zal ik met de staf van Task Force 508 vanaf de Evertsen leiding gaan geven aan NAVO-operatie Ocean Shield.

Miljarden in euro's
Op die Bittermeren liggen op dit moment bijna 40 koopvaardijschepen. Van de grootste containerschepen en olietankers tot kleine coasters. Pin me niet vast op een miljoentje, maar deze schepen hebben in totaal toch snel enkele miljarden in euro’s aan lading bij zich. Olie, auto’s, elektronische apparatuur, ijzererts en de halve winkelinhoud van een Blokker of Xenos liggen hier kort te wachten totdat ze in konvooi veilig verder kunnen varen. Om straks just in time onder meer in Rotterdam aan te komen. En dat is voor het Suezkanaal dagelijkse routine. Ik realiseer me dat op de noordgaande schepen een gevoel van opluchting zal heersen. Zij laten het piratengebied achter zich. Op de zuidgaande schepen zal daarentegen spanning heersen. Zij moeten er nog doorheen.

Taak
Dat bepaalt de komende 6 maanden mijn taak. Om er voor te zorgen dat de goederenstroom ongestoord kan plaatsvinden, dat zeevarenden zich veilig voelen en dat zo de motor van de economie blijft draaien. Maar het effect reikt verder. Piraterij in Somalië is georganiseerde misdaad, met kidnapping als business model. Ze ontwricht lokale gemeenschappen en zelfs de regio.

Door vanuit zee de georganiseerde misdaad de pas af te snijden, krijgen ook lokale en regionale bestuurders betere kansen om zich verder te ontplooien. Dat ga ik, met de mensen om me heen, natuurlijk niet alleen doen. VN-organisaties, internationale maritieme organisaties, de EU, individuele landen, vele partijen maken deel uit van het krachtenveld. Dat maakt mijn taak alleen maar mooier en vooral relevanter.

(Koninklijke Marine, 5 juni 2012)