zondag 30 september 2012

De Rotterdam op piratenjacht - deel 5: Medische zorg op zee (blog)

Wij stellen ons eerst even voor:

Sergeant der 1e klasse Deborah van Rossum, werkzaam bij de Koninklijke Landmacht als Algemeen Militair Verpleegkundige (AMV) in Ermelo. Tijdens deze missie ben ik werkzaam op de traumaopvang van Role 2-ziekenhuis aan boord van Hr. Ms. Rotterdam.

Sergeant der 1e klasse Sanne Klootwijk, werkzaam bij de Koninklijke Luchtmacht als AMV en flightnurse op het Defensie Helikopter Commando (DHC) in Gilze Rijen. Tijdens de missie vervul ik 3 taken: AMV op de ziekenzaal in Role 2, medewerker perifere bloedbank en flightnurse voor het gewondenluchttransport.

Hr. Ms. Rotterdam
Dit is de eerste keer dat wij deelnemen aan een marinemissie en dus ook de eerste kennismaking met Hr. Ms. Rotterdam. Voor ons was het behoorlijk wennen. Werken op een schip is anders dan werken op het land en/of in de lucht. Het zeevast zetten van materiaal en het werken tijdens een hoge sea state (hoge golven en deining) is dan ook een uitdaging. Niet iedereen heeft zeebenen. We hebben uitgebreid kennis gemaakt met de verschillende dienstvakken en veel vragen gesteld. Nu zijn wij beter op de hoogte van het reilen en zeilen op het schip.

Forward Operating Base
Veel bemanningsleden hebben meerdere taken. Zo ook de verpleegkundigen in Role 2: naast onze taken aan boord ondersteunen wij de Forward Operating Base van de bootcompagnie van het Korps Mariniers. Deze taak hebben wij er onverwachts bij gekregen. Gelukkig hebben we er het beste van kunnen maken. Een FOB wordt gevormd door een landingsvaartuig (LCU) van de mariniers. Vanaf de FOB worden er met kleinere vaartuigen patrouilles gevaren langs de kust van Somalië om informatie te verzamelen. Je bent ongeveer 3 dagen weg van de Rotterdam en je gaat mee op patrouille. Het is een welkome afwisseling in de normale gang van zaken aan boord. Wel is het flink wennen aan de temperaturen, slapen met 38 graden is toch echt anders dan thuis! Ook is ons marinejargon bijgespijkerd tijdens deze dagen.

Spreekuur op zee
De bloggers tijdens het spreekuur in een LCU
Sinds kort worden er vanaf het schip ook medical clinics voor de bewoners van Somalische kustdorpen georganiseerd. Dat gebeurt vanaf een geïmproviseerde hulppost op een LCU met ondersteuning van de mariniers. Met artsen en AMV-ers draaien wij spreekuur voor de lokale bevolking, die met bootjes vanaf de kust naar ons toekomen.

Voor veel mensen is medische zorg een absolute luxe en dus worden onze spreekuren druk bezocht. Helaas was dit niet in onze voorbereiding meegenomen, maar we hebben met de middelen die beschikbaar waren een groot aantal mensen met hun klachten kunnen helpen. Tekenend is een man die 400 meter naar ons toe zwom om een prothese voor z’n been te vragen! We hebben veel bedankjes ontvangen en veel blije gezichten zien vertrekken.

Het werken op een schip is veelzijdig. Het is leuk om mee te draaien met de verschillende dienstvakken. Zo hielpen we een ochtend mee in de kombuis en ook de bakker en de wasserij weten we te vinden. Het is een hele klus om dag in dag uit voor 350 man te koken.

Post van thuis
Na 4 weken op zee zijn we er echt aan toe om de benen te strekken. Gelukkig kan dat ook tijdens havenbezoeken. En tijdens die havenbezoeken ontvangen we post van het thuisfront, dat is het leukste van alles!! Onze laatste haven was Salalah in het zuiden van Oman en daarna gaan we op weg naar de volgende bestemming. Anne Susan vertelt daar volgende keer meer over!

(Koninklijke Marine, 25 september 2012)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten