Lessen uit een Amerikaans-Iraanse wargame

“Misschien was het de 'mist van de simulatie’. Maar het meest enge aspect van een Amerikaans-Iraanse wargame die deze week is uitgevoerd, was de manier waarop beide zijden zich verkeken op de reacties van de ander en verplaatsten in de richting van de oorlog, zelfs als de spelers dachten dat ze behoudende opties kozen.”

David Ignatius

Aldus David Ignatius in zijn artikel in The Washington Post over een wargame tussen voormalige beleidsmakers van de Verenigde Staten en prominente Iraanse Amerikanen die ‘Iran’ naspeelden. Het ‘oorlogsspel’ was georganiseerd door Kenneth Pollack – Midden-Oostenexpert bij het Saban Center for Middle East Policy van de denktank Brookings Institution. Ignatius was als waarnemer bij de wargame aanwezig, op voorwaarde dat hij de namen van de deelnemers niet openbaar zou maken.

Recente uitspraken van prominenten plaatsen de wargame, zoals die afgelopen week is uitgevoerd, in een ander licht. Zo gaf Martin Indyk, voormalig Amerikaans ambassadeur in Israël, op 16 september jl. in het CBS-programma Face the Nation aan: "I'm afraid that 2013 is going to be a year in which we're going to have a military confrontation with Iran."

En gisteren nog zei generaal Mohammad Ali Jafari - bevelhebber van de Revolutionaire Gardes, de elitetroepen van de islamitische republiek – dat de dreigementen van Israël bewijzen “dat hun vijandige houding tegenover de islam en de revolutie menens is, en dat die vijandschap uiteindelijk zal leiden tot een fysiek conflict.”

Volgens Ignatius liet de wargame zien hoe gemakkelijk signalen van beide kanten verkeerd werden geïnterpreteerd. In de wargame was het juli 2013. Uitgangspunten waren dat Barack Obama was herkozen tot president, de P5+1-landen in een diplomatieke impasse met Iran zaten, en Israël Iran niet eenzijdig had aangevallen.

Verdere uitgangspunten voor het spelscenario: regelmatig werden Iraanse wetenschappers vermoord; de VS, Israël en Groot-Brittannië ontwikkelden een nieuw cyberwapen om de invloed van Iraanse nucleaire en militaire installaties aan banden te leggen; de Iraanse leider meende dat de Amerikanen “[…]are led by a weak man with no stomach for the struggle”; en Iran had over 3 à 4 maanden genoeg verrijkt uranium voor twee kernwapens.

Startpunt van de wargame was een Iraanse terreuroperatie in de Amerikaanse achtertuin. Op 6 juli 2013 verwoestte een bom een hotel op Aruba. 137 mensen kwamen om het leven, vooral Amerikaanse vakantiegangers. En een Amerikaanse nucleaire wetenschapper.

Het Amerikaanse wargame-team vond dat Iran hiermee een “unacceptable threshold” had overschreden en adviseerde een zware vergelding. De VS bombardeerde een kamp van de Revolutionaire Garde in Iran, startte een cyberaanval in dat land en gaf Iraanse agenten in tientallen andere landen de hint dat ze onderkend en dus kwetsbaar waren.

Iran onderschepte vervolgens een Amerikaans bericht dat het waarschuwde voor "ernstige gevolgen" als het nucleaire programma niet zou worden gestopt. Het Iraanse wargame-team wilde weliswaar krachtig reageren, maar géén aanval op haar nucleaire installaties uitlokken. De Iraanse wargamers verwierpen de meest agressieve optie – zoals een aanval op U.S. Fifth Fleet HQ in Bahrein – en kozen voor het bemijnen van de Straat van Hormuz en intimideren van Amerikaanse schepen in de Perzische Golf. De Amerikanen kregen niet mee dat Iran haar voorraad uranium had gehalveerd om haar bereidheid tot onderhandelen aan te geven.

Aldus vond de denkbeeldige Amerikaanse veiligheidsadviseur in het spel dat de “red line” was overschreden. De conclusie van het Amerikaanse wargamers was dat de Iraniërs de Straat van Hormuz afsloten en Amerikaanse schepen aanvielen.

Met vijf stemmen vóór en drie tegen kozen de Amerikanen tot slot voor het uitschakelen van Iran’s nucleaire installaties en, met het vernietigen van de Iraanse kustverdediging, voor het heropenen van de zeestraat.

Organisator Kenneth Pollack concludeerde na afloop dat “small miscalculations are magnified very quickly.”

(Met dank aan de schrijver van dit artikel die het verkiest anoniem te blijven, HdV)

BRONARTIKEL
Washington Post: Lessons from an Iranian war game

REFERENTIES
http://davidignatius.com/
http://en.wikipedia.org/wiki/Fereydoon_Abbasi
http://en.wikipedia.org/wiki/Martin_Indyk
http://en.wikipedia.org/wiki/P5%2B1
http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Fifth_Fleet
http://en.wikipedia.org/wiki/Wargaming
http://nl.wikipedia.org/wiki/Straat_van_Hormuz
http://www.brookings.edu/about/centers/saban
http://www.brookings.edu/experts/pollackk
http://www.cbsnews.com/face-the-nation/
http://www.gelderlander.nl/nieuws/algemeen/buitenland/11747400/Iran-verwacht-aanval-Israel.ece