 |
| Generaal Middendorp Foto: Defensie |
De strategische analyse “Verkenningen” was daarvoor de eerste aanzet. In deze stevige studie zijn de grote uitdagingen van de komende jaren geschetst. Schaarste aan grondstoffen, energie en water bijvoorbeeld. De opkomst van nieuwe wereldmachten en de verschuiving van de Amerikaanse militaire en economische focus.
De onvoorspelbaarheid van conflicten speelt eveneens een cruciale rol. De bloedige revoluties in de Arabische wereld bijvoorbeeld heeft niemand zo voorspeld, Het zijn ontwikkelingen die impact hebben op onze veiligheid en welvaart en waar we op in moeten kunnen spelen.
Dat vereist een krachtige, goed doordachte en internationaal inpasbare krijgsmacht. Want alleen met de optimale mix aan militaire capaciteiten, kun je ook de mix aan dreigingen en uitdagingen het hoofd bieden.
Wij als Nederlandse militairen zijn ambitieus. We willen alles kunnen en als het aan ons ligt, kunnen we ook alles. Dat is de ‘can-do’ mentaliteit die ons sterk maakt. Omdat wij als geen ander zien wat de positieve effecten zijn van ons werk voor Nederland. Ook wij houden de naam van Nederland in het buitenland hoog. Wij zorgen voor veiligheid en stabiliteit, invloed en goodwill die anderen – zoals het bedrijfsleven – vervolgens te gelde kunnen maken.
Dankzij die diepe loyaliteit aan het rood-wit-blauw staat de Nederlandse krijgsmacht nog altijd op hoog niveau. Je wilt je land gewoon zo goed mogelijk dienen, ook al zijn de omstandigheden soms zwaar, ook al wordt er ingrijpend gereorganiseerd en bezuinigd.
Maar we kunnen nog zo ambitieus en professioneel zijn bij de krijgsmacht, het is aan de politiek om keuzes te maken over taken, ambities en ook budget van de krijgsmacht. Wat moet Nederland militair gezien zelf kunnen, wat gaan we samen doen met andere landen.
Het is van groot belang hier niet over een nacht ijs te gaan. Want een krijgsmacht afbreken doe je zo, dat is in een achternamiddag geregeld. Maar een krijgsmacht opbouwen duurt vele jaren.
Bezint eer ge begint, is wat mij betreft een belangrijk uitgangspunt, net als vasthouden aan kwaliteit en het behalen van maximaal rendement op elke belastingeuro die wij bij Defensie mogen besteden.
Steeds meer bouwstenen voor die keuze komen naar voren waarover hoogambtelijke en ministeriële commissies zich buigen. Rapporten van denktanks als HCSS en Clingendael bijvoorbeeld. Maar ook het rapport van de Algemene Rekenkamer.
Het is mijn verantwoordelijkheid om als hoogste militaire autoriteit in Nederland de militaire stem te laten horen. Want uiteindelijk kunnen er nog zoveel analyses worden gemaakt, het moet militair-strategisch en in de militaire uitvoering voor mijn commandanten van de Marine, Landmacht, Luchtmacht en Marechaussee wél werken.
De wetenschappelijke, politieke én militaire analyses moeten dus tezamen gewogen worden.
Zo’n weging moet leiden tot een goed onderbouwd beeld over een toekomstige krijgsmacht die ook daadwerkelijk in staat is de gestelde ambities waar te maken. Daarbij doe ik geen concessies in de kwaliteit van ons werk. Wat wij doen moeten we goed kunnen doen. Daarvoor is ons werk te belangrijk.
Generaal Tom Middendorp
Commandant der Strijdkrachten
18 februari 2013
https://www.facebook.com/Commandantderstrijdkrachten
(ministerie van Defensie, 18 februari 2013)
Ik kan me helemaal vinden in de woorden van de CDS. Een maar al te waar en historisch bewezen gezegde luidt: als je geen oorlog wilt dan moet je je er op voorbereiden. Sinds de val van de muur zijn we aan het afglijden naar het gebroken geweertje. Er is ondertussen veel meer dividend verzilverd dan het vredesdividend. Deze neerwaartse spiraal moet een halt worden toegeroepen en als de wiede weerga worden omgebogen.
BeantwoordenVerwijderenWillem Hageman, Kol-vlieger bd.
Alle respect voor de CDS met zijn noodkreet, en dat zeker vanuit zijn positie. Maar daar stopt het verhaal dan ook. Op een draadje op de IEX (beleggersforum) over de ellende met betrekking tot de eurozone en -crisis na de laatste Italiaanse vertoning .... verzucht de steller: "Waar zijn ze mee bezig? en de brand woedt voort...." en dat slaat op het al jarenlang amateuristisch geklooi van onze dames en heren politici. Als ze al geen kans zien hun eigen vlucht- en snoepheuvel in Brussel veilig te stellen... verwacht er dan ook nog maar iemand dat ze zich serieus bezig gaan houden met zo iets als "defensie"??
BeantwoordenVerwijderenkom nu toch..... dat is ver voorbij hun horizon van “terug 100”, in plaats van “vooruit 5 – 10 jaar”.
Nee... defensie wordt gewoon verder afgebroken, en straks als er ergens op de breuklijn van grondstoffen (of drinkwater) weer enkele stammen elkaar afslachten komt er een kabouter met een puntmuts op onze nationale televisie met traantjes in zijn/haar ogen en roept verontwaardigd dat "we" daar “onmiddellijk en met terugwerkende kracht iets aan moeten doen... “! Dat "we " troepen moeten sturen... en dat zo iets "nooit meer mag gebeuren!!" ...
Wat jammer toch als het daar dan bij moet blijven...
Dat roepen...
En wat jammer als we tot de conclusie komen dat al dat glimmende blik voor onze deuren en meterslange schermen aan de wand geen stoppend vermogen heeft.
Maar, eerlijk is eerlijk….Je kunt het allemaal wel heel mooi in 3D zien!
Cor Aalbregt
Veel lof voor deze noodkreet van onze CDS. Een verhaal waar hij pal staat voor zijn organisatie en zijn mannen.
BeantwoordenVerwijderenHet vredesdividend dat we snel inden na de val van de Muur is doorgezet, waardoor defensie in een vrije val terecht is gekomen, waarbij iedereen denkt: “Laten we het geld daar maar vandaan halen”. Als ik ook kijk hoe ze met andere departementen omspringen dan zie ik een compleet gebrek aan visie. Wanneer is hier voor het laatst ter discussie gesteld waar de Nederlandse samenleving nou eigenlijk voor staat? Waar de Nederlandse staat voor staat? De focus van onze politici is puur op het maken van een sluitende begroting gericht, waarbij geen echte keuzes worden gemaakt, laat staan dat men zich iets gelegen laat liggen aan wat er verder in de wereld gebeurt. Helaas zie ik die focus in onze samenleving ook niet echt terug. Die is momenteel te omschrijven als een individualistische “ik” cultuur.
De Russen leggen een claim op de Noordpool nu de poolkap smelt, waardoor grondstoffen bereikbaar komen en nieuwe zeeroutes ontstaan. Met enige regelmaat moeten Canadese F-18’s Bears wegjagen die daar als een show of force het noorden van het land binnenvliegen.
De Arabische lentes lijken nog lang niet datgene op te leveren wat wij ervan verwachtten. Religieuze fanatiekelingen grijpen links en rechts de macht. En zo zijn er legio voorbeelden te noemen die laten zien hoe instabiel de wereld is.
De zoveelste poging om tot een soort United States of Europe te komen stevent steeds harder op een mislukking af. Kijk met name naar de laatste stand van zaken in Italië. En geen hond in ons parlement die zich daar druk over maakt, behalve sommige populisten dan.
Bij overduidelijk gebrek aan beter stemmen we weer op de figuren die, zoals Cor Aalbregt terecht aangeeft, zo amateuristisch aan het klooien zijn dat ze niet eens in staat zijn “hun eigen snoep- en vluchtheuvel in Brussel veilig te stellen”.
Ik maak mij ernstig zorgen over onze toekomst als hier geen verandering in komt.
Maj Fred Bruls