vrijdag 20 april 2012

Update: Omgekomen Amersfoortse militair Cor Strik krijgt eigen straatnaam

Precies 5 jaar nadat korporaal Cor Strik in de Afghaanse provincie Helmand sneuvelde, is er in Amersfoort een pad naar hem vernoemd. Vanmorgen is tijdens een herdenkingsplechtigheid het naambord onthuld door burgemeester Lucas Bolsius en de ouders van de omgekomen militair. Dat gebeurde onder toeziend oog van verdere familie van Cor Strik, vrienden en oud-collega's van de landmacht.


De in 2007 21-jarige militair van de Tijgercompagnie van 11 Luchtmobiele Brigade, kwam om het leven toen er een geïmproviseerd explosief ontplofte tijdens een voetpatrouille. Vorig jaar besloot de gemeente Amersfoort, waar Strik vandaan kwam, een route naar hem te vernoemen. Dit werd een fietspad tussen de Barchman Wuytierslaan, waaraan een kazerne ligt, en het sportpark Bokkeduinen met een voetbalvereniging waar Cor Strik lid van was.

(ministerie van Defensie, 20 april 2012)


Korporaal Cor Strik op patrouille, kort voor zijn dood



Omgekomen Amersfoortse militair Cor Strik krijgt eigen straatnaam

door John Spijkerman

SOESTERKWARTIER - 'Allez chasse', ('Op jacht') klinkt het vrijdagmorgen luid uit tientallen soldatenkelen. Het is de strijdkreet die de Tijgercompagnie aanheft tijdens het appel dat gehouden wordt op het Korporaal Strikpad. Het hartverscheurende gehuil van één van de familieleden van Cor Strik snijdt door merg en been. De Tijgercompagnie bewijst eer aan de korporaal uit Amersfoort. Precies vijf jaar geleden, op 20 april 2007, kwam de 21-jarige Cor Strik als eerste Nederlandse militair om het leven tijdens gevechtshandelingen in Afghanistan. Vandaag wordt het bord van het Korporaal Strikpad in Amersfoort officieel onthuld.

Op de achtergrond fluiten vrijdag vogels, een aantal leerlingen van ROC De Bokkeduinen kijkt van afstand zwijgend toe, soldaten die hun 'voorschakelopleiding' aan het ROC volgen, hebben een erehaag gevormd voor de familie en vrienden van Cor Strik. Zwijgend loopt het gezelschap, begeleid door burgemeester Lucas Bolsius, naar het straatnaambordje dat nu nog wordt afgedekt door de Amersfoortse vlag. Daarachter marcheren de militairen van de Tijgercompagnie, die zich keurig opstellen in afwachting van wat komen gaat. De Tijgercompagnie is één van de eenheden van het 11e infanteriebataljon luchtmobiele brigade, garderegiment grenadier en jagers. Cor Strik maakte er ook deel vanuit. De manschappen staan vlakbij de ouders en oma van Cor Strik en tonen zo hun verbondenheid met de omgekomen Amersfoorter en met zijn familie. Een levensgrote tijger is als mascotte van de eenheid duidelijk zichtbaar op de achtergrond aanwezig.

Korporaal Strik (foto: familie Strik)

Het idee om het geasfalteerde fietspad naar korporaal Strik te vernoemen werd in november 2011 door het college van b en w genomen. De vernoeming is voor een trotse maar verdrietige moeder Heidi Strik het tastbare bewijs dat de naam van haar zoon voor altijd met Amersfoort verbonden zal blijven. Burgemeester Bolsius mag vrijdagmorgen als eerste het woord voeren. ,,De verslagenheid was groot toen Cor Strik sneuvelde in de strijd voor vrede en veiligheid. Er ging een grote schok door Nederland en heel nadrukkelijk door het Soesterkwartier: bij de ouders en de familie, bij de voetbalclub en oud-collega's.'' Inmiddels is het alweer vijf jaar geleden dat Cor Strik sneuvelde. Op die gedenkwaardige 20 april 2007 zat zijn laatste missie er net op. Hij stond op het punt om weer naar zijn geliefde Amersfoort terug te keren, maar liep op een bermbom en stierf. ,,Het leek onvoorstelbaar, maar het leven is doorgegaan'', zegt de burgemeester. ,,Maar de herinnering blijft.''

Moeder Heidi Strik voert namens de familie het woord. ,,Cor was een Amersfoorter in hart en nieren'', vertelt ze. ,,Hij zei altijd als ie weer terug was 'Ik ben blij dat ik die toren weer zie. Mij krijgen ze Amersfoort niet uit, vooral niet uit het het Soesterkwartier.'' Ze is blij met het eerbetoon aan haar zoon. ,,Dit is grandioos. Dat doet je als moeder goed.'' Dat er nu een Korporaal Strikpad is, vormt voor haar het bewijs dat haar zoon echt wat voor de missie in Afghanistan heeft betekend. ,,Ik ben op dit moment zo trots. Dat wint het nu even van mijn verdriet.'' Samen met de burgemeester mogen de ouders van Cor Strik het nieuwe straatnaambord onthullen. De plek die is gekozen voor het Korporaal Strikpad, had niet beter uitgekozen kunnen worden. Het ligt in het Soesterkwartier waar Cor Strik zich zo mee verbonden voelde en vlakbij zijn geliefde voetbalclub De Posthoorn, waar hij vroeger speelde. Maar ook vlakbij de plek waar jonge leerlingen van het ROC worden opgeleid voor een carrière bij de Koninklijke landmacht.

Haar zoon zou ook trots geweest zijn, als hij geweten had dat er een pad naar hem vernoemd zou worden, maar hij zou het ook allemaal een beetje te veel eer hebben gevonden, denkt moeder Heidi. ,,Hij zou hebben gezegd: 'Doe effe normaal. Het hoort bij mijn werk.'' Over de risico's van zijn werk heeft haar zoon nooit echt met haar gesproken. Ze herinnert zich dat Cor thuis eens wat informatie aan het bekijken was over bermbommen, omdat die nogal veel gebruikt werden in Afghanistan. ,,Hij zei 'Maak je daar maar geen zorgen over. Bij de luchtmobiele brigade vlieg je over die bermbommen heen.'' De pijn om de dood van haar zoon gaat nooit meer weg. ,,Er gaat nog geen dag, nog geen minuut voorbij, dat ik niet aan hem denk.''

Heidi Strik is blij met de steun die zij en haar familie krijgen van de Tijgercompagnie. Jaarlijks bezoekt de eenheid het graf van Cor Strik om een bloemengroet te brengen. Een voetbalteam van de Tijgercompagnie speelt ook jaarlijks mee aan het Cor Strikvoetbaltoernooi dat De Posthoorn organiseert. ,,Dat hoort bij het respect voor de familie en voor Cor'', zegt kolonel Ludy de Vos. ,,We blijven dat doen zolang als wij het gevoel hebben dat we dat moeten doen en de familie van Cor het fijn vindt.'' Kolonel de Vos vindt het een 'geweldig initiatief' vanuit de gemeente om Cor Strik zijn eigen straat te geven. ,,Voor iemand die het hoogste offer bracht. De gemeente Amersfoort maakt hiermee duidelijk dat de maatschappij de militairen die worden uitgezonden, steunt. En het is ook belangrijk voor onszelf en helpt ons het sterven van Cor te verwerken.''

(DeStadAmersfoort.nl, 20 april 2012)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten