door Roy Klopper
Bijna vier jaar na de invoering van het CV90 infanteriegevechtsvoertuig geeft dit nieuwste wapen van de Koninklijke Landmacht opnieuw grote technische problemen.
Nadat de in Zweden geproduceerde opvolger van de roemruchte YPR direct na de invoering door allerhande kinderziekten werd geplaagd, is de inzetbaarheid van het ruim vier miljoen euro per stuk kostende voertuig nu opnieuw in het geding omdat er geen reserveonderdelen beschikbaar zijn.
De recente landmachtoefening Bison Oberlausitz in Duitsland had onlangs een verre van ideaal verloop omdat verscheidene nagelnieuwe pantservoertuigen langdurig stil vielen, zo meldt overste Ludy Schmidt van het 45 Pantserinfanteriebataljon. Deze pechmachines konden niet meer optimaal aan de training deelnemen omdat lang of zelfs geheel vergeefs moest worden gewacht op vervangende onderdelen.
De invoering van de CV90, waarvan ons land er voor een miljard euro 193 heeft besteld, ontpopt zich tot een waar hoofdpijndossier voor de Koninklijke Landmacht. Ofschoon de eerste problemen zijn opgelost, rollen, bijna vier jaar na de levering van het eerste exemplaar, er volgende luitenant-kolonel nog altijd geen geheel probleemvrije voertuigen van de band bij fabrikant BAE Systems Hägglund.
Overste Schmidt noemt het in de Defensiekrant ’frustrerend voor de gebruikers’ dat de aanvoer van de reserveonderdelen vanuit Zweden een janboel is. „Het komt wel, maar het duurt even,” zo houdt hij de moed er in. Schmidt ziet wat betreft de veelbesproken CV90 wel licht aan de horizon: „Als hij het doet, doet hij het goed,” zo meldt de luitenant-kolonel mede op grond van de ervaringen in het Duitse woud.
De Defensie Materieel Organisatie is verantwoordelijk voor de invoering van de bijna 200 pantservoertuigen. Woordvoerster Patricia Sonneveld erkent dat de haperende levering van reservedelen het gevolg is van eerdere bezuinigingen binnen Defensie waardoor geen spullen meer op de plank liggen: „Maar die achterstand lopen we nu langzaam maar zeker in.”
Afgelopen zomer bevestigde Defensieminister Hillen al problemen met de CV90. Hij meldde dat niet eens de helft van de splinternieuwe voertuigen gebruiksklaar is.
(Bron: Telegraaf, 4 februari 2012)
CV90-gevechtsvoertuig ingeburgerd
Het infanteriegevechtsvoertuig CV90 is goed op toeren gekomen binnen de landmacht zo bleek de afgelopen weken tijdens oefening Bison Oberlausitz. Op het Oost-Duitse oefenterrein Oberlausitz onderwierpen infanteristen van 43 Gemechaniseerde Brigade het met naaldtakken en netten gecamoufleerde gevechtsvoertuig onder winterse omstandigheden aan levensechte gevechtssituaties.
De eerste week stond voor de infanteristen in het teken van het trainen van het bereden en het uitgestegen optreden met de CV90. In het eerste geval zitten de militairen in het voertuig, dat naast 3 bemanningsleden plaats biedt aan 7 volledig uitgeruste infanteristen. Voor een eventueel gevecht beschikt de CV90 over een 35 mm snelvuurkanon.
Uitgestegen infanteristen
Bij uitgestegen optreden opereren de infanteristen op eigen kracht buiten het voertuig. Wel worden ze zoveel mogelijk ondersteund met de boordwapens van het voertuig. Naast het snelvuurkanon, zijn dat een 7.62 mm mitrailleur en lanceerinrichtingen voor rook- en scherfgranaten. “Een supermooi voertuig”, vertelt korporaal der eerste klasse Sam den Hollander, CV90-chauffeur bij 45 Pantserinfanteriebataljon. “Hij is supersnel, sterk en je kunt er flinke ‘klappen’ mee maken.” Om vervolgens met een pittig sprintje het Oost-Duitse woud in te rijden. “Een mooi gebied. Maar weet je wat nog veel mooier is met een CV90? Optreden in verstedelijkt gebied; scherpe manoeuvres, flitsende acties. Dan is de CV90 helemaal ‘koning’.”
Gevechtsoefening
De tweede oefenweek stond in het teken van een gevechtsoefening op compagniesniveau. Tijdens het gevecht werd gebruik gemaakt van het MCTC-systeem (Mobile Combat Training Center), waarmee treffers op voertuigen, gewonden en doden kunnen worden gesimuleerd. Uit evaluaties na het gevecht bleek dat het MCTC-systeem een zeer waardevolle aanvulling is. “Dit is een echt gevĂ©chtsvoertuig”, concludeert luitenant-kolonel Ludy Schmidt, commandant 45 Pantserinfanteriebataljon. “Dankzij zijn bescherming, mobiliteit en vuurkracht gebruiken we ‘m niet alleen om infanteristen af te zetten, maar ook als gevechtsauto. De koppeling met het Battlefield Management System, een tactisch navigatie- en commandovoeringssysteem, maakt het nog beter. Je weet waar je bent, wat er om je heen gebeurt en wat je kunt doen.”
Gefaseerde intrede
Het Zweedse gevechtsvoertuig deed 3 jaar geleden gefaseerd zijn intrede bij de landmacht. Het voertuig is een stuk geavanceerder dan zijn voorganger, de YPR, en de bemanningen hebben in het begin dan ook geoefend op de volledige beheersing ervan. Schmidt: “De meeste kinderziektes zijn er uit. Wij hebben geluk: we profiteerden van de ervaringen van onze voorgangers. En aan de hand van hun problemen zijn onze voertuigen aangepast. Zo worden ze steeds completer en beter.”
(Bron: ministerie van Defensie, 3 februari 2012)
(...)
Zo positief is niet altijd iedereen geweest over het nieuwe infanteriegevechtsvoertuig. Na de invoering drie jaar geleden botsten vooral de eerste gebruikers, de infanteristen van 44 Painfbat, op mankementen.
“Als ‘ie het doet, is het een geweldig voertuig”, weet overste Schmidt nu, “en hij doet het steeds beter. De meeste kinderziektes zijn er uit. Wij hebben geluk: we profiteerden van de ervaringen van onze voorgangers. En aan de hand van hun problemen zijn onze voertuigen gemodificeerd aangeleverd. Zo worden ze steeds completer en beter.”
Het voornaamste probleem vormen nu de reserveonderdelen. “De aanvoer daarvan moet nog beter op gang komen. Ook tijdens deze oefening staan CV90’s stil, omdat we wachten op onderdelen. Dat is frustrerend voor de gebruiker. Het komt wel, maar het duurt even. Zoals ik al zei: als ‘ie het doet, doet ‘ie het goed. En zeer goed ligt in het verschiet.
(...)
(Bron: Defensiekrant, 2 februari 2012)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten